Ang pakwan ay tiyak na isang prutas, ngunit anong uri?
Ayon sa modernong pag-uuri ng botanical, ang pakwan ay isang berry ng pamilya ng kalabasa. Ngunit ang isa pang pagpipilian ay ginagamit din - kabilang ito sa pangkat ng mga maling berry. Wala pa ring pinagkasunduan sa bagay na ito.
Ang pakwan ay itinuturing na isang malapit na kamag-anak:
- malambot at napakatamis na melon;
- makatas at mababang calorie na pipino;
- diet squash at kalabasa.
Ito ay kilala mula pa noong mga araw ng Sinaunang Egypt. Ang mga pakwan ay ginamit ng mga Ehiptohanon hindi lamang para sa pagkain, kundi pati na rin para sa mga seremonya sa libing. Pinaniniwalaan na pakainin sila ng mga patay na paraon sa panahon ng kanilang paglalakbay sa kaharian ng mga patay. Gayundin, ang pakwan ay dinala sa Sinaunang Roma at Tsina. Hindi lamang tinanggap ng mga Tsino ang pakwan na rin, ngunit tinawag din itong "Melon ng Kanluran." Sa modernong mundo, kahit ngayon, ang China ang may hawak na nangungunang posisyon sa pagraranggo ng mga gumagawa ng pakwan. Ang mga Romano naman, kinain ito hindi lamang sariwa, ngunit inasnan din.
Ang mga tao ay madalas na tumutukoy nang maling pakwan, na ginagawang isang gulay o prutas. Upang maunawaan kung paano dapat tawagan ang isang pakwan, kailangan mong pamilyar ang iyong sarili sa lahat ng mga bersyon ng pag-uuri nito.
Kaunting kasaysayan at impormasyon
Ginagawa nitong pakwan ang isang angkop na pagkain para sa mga diabetic dahil nagpapabuti ito ng metabolismo. Gayunpaman, ang isang malaking halaga ng mga carbohydrates ay dapat isaalang-alang, na ang dahilan kung bakit hindi ito dapat gamitin bilang pangunahing pagkain, kahit na mawawala ang timbang. Pinapataas din nito ang gana sa pagkain. Sa sobrang madalas na paggamit ng fetus sa malalaking bahagi, ang isang seryosong pagkarga sa mga bato ay apektado, na maaaring humantong sa malungkot na kahihinatnan.
Ang pakwan ay ang object ng siyentipikong pagsasaliksik tiyak dahil sa mga kakaibang pagsipsip ng lycopene ng mga tao. Sa kaso ng pakwan, direkta itong nangyayari.
At dahil maiiwasan nito ang maraming sakit, hindi lamang ang diyabetis, ngunit maging ang mga kanser sa prostate at cervix, maaari itong gawing isang mahalagang sangkap para maiwasan ang mga seryosong karamdaman na ito. Bilang karagdagan, tumutulong ang pakwan upang palakasin ang paglaban sa mga proseso ng oxidative sa katawan at maiiwasan ang paglitaw ng mga sakit na cardiovascular.
Sa simula ng ika-20 siglo, ang mga pakwan ay naging matamis. Ang artist na si Boris Kustodiev ay naglalarawan ng isang tinatayang pagtingin sa mga bunga ng panahong iyon. Sa pagpipinta na "The Merchant's Wife at Tea" maaari mong makita na ang mga pakwan ng panahong iyon ay hindi gaanong naiiba sa mga makabago. Mula sa oras na iyon, sinimulan ng pakwan ang matagumpay na pagmamartsa sa buong planeta at nakakuha ng katanyagan. Bagaman sa Russia ito ay naging kilala noong ika-13 na siglo. Ang salitang "pakwan" mismo ay hiniram mula sa wikang Kipchak.
Ang pakwan ay isang halaman ng kalabasa, ngunit ang prutas nito?
Bilang karagdagan sa bersyon na ang pakwan ay isang kalabasa, mayroon ding mga claim na maaari itong maging isang prutas, berry o gulay. Kinakailangan na isaalang-alang ang lahat ng mga bersyon nang sabay-sabay, makakatulong ito upang mapagtanto ang kanilang pagkakamali, pati na rin upang maunawaan ang mga pangunahing problema ng pag-uuri.
Ang isang nakakatawang katotohanan ay na, kahit na ang pakwan ay kabilang sa kalabasa, ito rin ay isang berry, at medyo opisyal. Ngunit ang prutas ng kalabasa ay itinuturing na isang gulay.
Gulay
Ang mga gulay ay karaniwang tinatawag na taunang mga halaman na halaman, na ang mga prutas ay may malasang lasa. Gayundin, halos lahat ng hindi tumutubo sa mga puno ay nahuhulog dito. Bagaman ang pakwan ay maaaring maiuri bilang isang halaman, hindi ito isang gulay dahil naglalaman ito ng maraming asukal.
Sa pangkalahatan, ito ay nagkakahalaga ng pagpuna na ang salitang "gulay" ay maaaring magkaroon hindi lamang botanical, ngunit din sa araw-araw na paggamit. Sa kasong ito, karaniwang nangangahulugan ito ng mga halaman na gumagawa ng mga prutas sa mga ugat (patatas), iba't ibang mga ugat na gulay tulad ng mga labanos, karot, beets, bawang, at iba pa.
Kasama rin sa kategorya ng gulay ang mga halaman ng naturang pamilya tulad ng:
- nighthade;
- mga legume;
- bulbous;
- payong;
- gasa;
- mapako.
Ito ay isang hindi kumpletong listahan. Ngunit posible na maunawaan na sa kabila ng karaniwang pagtatalaga ng isang pakwan bilang isang gulay, ang pagbabalangkas na ito ay hindi wasto. Hindi naman siya gulay dahil sa iba`t ibang mga kadahilanan.
Prutas
Ang mga botanista ay tumutukoy sa prutas bilang prutas na tumutubo sa isang puno at may makatas na laman. At bagaman ang pakwan ay napaka-makatas, hindi ito umaangkop sa pag-uuri na ito, dahil lumalaki ito sa lupa at isang puno ng ubas na unti-unting kumakalat. Dahil dito, ang nasabing palagay ay hindi ni isaalang-alang ng mga siyentista.
Berry
Sa pamamagitan ng istraktura nito, ang pakwan ay napakalapit sa berry. Ang mga berry ay lumalaki sa mga pandekorasyon o bushes ng prutas, may makatas na sapal at buto. Mahalagang maunawaan na ang laki ay hindi isinasaalang-alang, kahit na ang karamihan sa mga tao ay ginagamit sa ang katunayan na ang mga berry ay dapat na maliit.
Maraming tao ang nag-iisip na ang mga pakwan ay berry. Ang kanilang mga paghahabol ay mahusay na itinatag. Ang mga prutas ay binubuo ng isang makapal na bark, sapal at buto, at ang mga ito ay nakaayos sa isang paraang tipikal ng karamihan sa mga berry. Ngunit sa parehong oras, isang mahalagang detalye ay ang alisan ng balat ng berry ay dapat na payat at malambot. Ang mga currant o raspberry ay maaaring mabanggit bilang isang halimbawa, habang ang pakwan ay hindi umaangkop sa kahulugan na ito.
Pinapayagan ito ng siksik na balat ng isang pakwan na panatilihin ang kahalumigmigan at mga sustansya sa loob ng mahabang panahon (hanggang sa maraming buwan).
Ito ang pangunahing pagkakaiba na hindi pinapayagan kang tawagan ang pakwan na isang berry.
Kalabasa
Ang kalabasa ay isang multi-seeded false berry na lumalaki sa isang mala-halaman na puno ng ubas. Ang isang malaking unisexual na bulaklak ay ginagamit para sa pagbuo nito. Ito ay may isang siksik na pare-pareho at maraming mga buto, na kung saan ay matatagpuan sa pinakadulo ng pulp, tulad ng mga ordinaryong berry.
Ang mga kalabasa ay naiiba sa mga berry:
- Makapal ang kanilang balat at hindi angkop para sa pagkonsumo ng tao, kung papayagan lamang magpakain ng baka.
- Ang laki ng mga kalabasa ay mas malaki kaysa sa mga berry na ibinibigay ng mga fruit bushes.
Tama na tawagan ang isang pakwan na isang kalabasa o "maling berry", dahil nasa ilalim ng pag-uuri na ito na pinakaangkop. Ngunit ang pipino, melon, kalabasa at zucchini ay kabilang sa pinakamalapit na kamag-anak nito.
Halos lahat, kapwa tao at hayop, ay mahilig sa makatas na matamis na pulp ng pakwan. Ngayon, ang mga breeders ay nagpalaki ng maraming iba't ibang mga pagkakaiba-iba ng kamangha-manghang maling berry na ito. Ang mga malalaking prutas na pakwan ay higit sa lahat natupok na sariwa. Ang mga maliliit na prutas ng babaing punong-abala ay adobo o fermented. Mula sa alisan ng balat ng isang pakwan, kamangha-manghang masarap na jam at kamangha-manghang marmalade ang nakuha. Sa hardin ng residente ng tag-init, dapat mayroong hindi bababa sa ilang mga pakwan ng bush.